Şew

Akşam oturdum balkonun taşlarının üzerine,biraz şiir okudum,biraz gitar çaldım,gece ay'a çekilmişti,yıldızlar gülümsüyordu,birden bir yıldız aktı,gözlerime iniyordu sanki,dur ne olur,avuçlarımla tutayım seni,nedir bu telaşın,nehirler gibisin,nehirler gibi hırçın,güneş ülkesinin yaralı sözcükleri,acılarımızın toplamı bulut denkleminde....

Akşam ve payiz,hışırtısı yaprakların,dallarda saklanan kuşlar,vardiyada ter,bir yanım demli çay tadında,tabakamda muş tütünü/sararmış sakallarım rengin,ne yarar ki anıların kulvarlarında yolculuklara çıkmak,sen şimdi çok uzaklardasın,anıların depreşiyor yüreğimde,beni o aşklar yaşatır,hasretimdeki gözyaşlarımı saklar Dicle,göç etmiş çocuklar ellerinde taşırlar karanfillerini,her şafakla umudu büyütürler minik ellerinde,güneş doğmak üzeredir....Kelimelerimde hep aşk yarası,göçmen kuşlar gibi uçar,hep yüreğim bu yüzden yaralıdır,görülmüştür mektuplar sığınaklarım...Akşamları oturup kitapların imgelerinde gezinirken masalların kıyılarına dolaşırım,sonra aklıma düşer kamyon kasasındaki yolculugumu,hiç durmadan ağlamıştı annem duygunun dışa vurumuydu onun gözyaşları...


Belki her akşam düşlerime gelir kendilerini toprağa bırakan yıldızlar,düşünüyorum ben yıldızlaşabilirmiyim,belki gelir benide bulur ateş böcekleri,aydınlatırlar şewlerimi...

Bir ormanın karanlıklarında dolaşan sessizliğim,bir yaprak düşer,rüzgar saçlarımı okşar,karanlıklarda parlar çiçekler,gözlerimde bitimsiz sevdalar..Hep acılar sarar bedenimi üşürüm,sözcükler üretim düşlerim,uçurum kenarlarında açan Azenyalar ararım kendime,mealime derman olsun diye...Dilimi katanatan anılar,her söz devrimci bir vedaya dönüşüyor,yağmur bir yağsada sağanaklarında kaybolsam,içimde irinleri şimdi şew...



berdan ildan