17 Ekim 2013 Perşembe







Saklanmış Sözcükler

Elbet acı duyar tomurcuklar açarken.
Neden gecikirdi yoksa bahar gelmekte?
Neden bizim ateşli özlemimiz
donup gitsin acılarla
Yaprakların içindeydi tomurcuklar bütün kış.
Nedir yeni olan, doğurtan ve fışkırtan her şeyi?
Elbet acı duyar tomurcuklar açarken
Acı duyar büyürken
ve direnirken.

Güçtür elbet damlaların düşüşü.
Korkudan titreyerek asıldıkları yerde
ne kadar sarılsalar da dallara
kurtuluş yoktur, düşerler ağırlıklarıyla toprağa.
Güçtür bilinemezlilik, güvensizlik ve ayrılış
güçtür uçurumlarda çağırmak birini
gene de tutunabilmek titreyerek
ve kalabilmek
ve düşünebilmek

Artık hiçbir şeyin yararı yoktur doğuşa
sevinçler fışkırır tomurcuklar dallarda
tüm korkular yok olur

ışıldayarak yere düşer damlalar
unuturlar doğuşun korkusunu
unuturlar yolculuğun korkusunu
o büyük güvenceyi duyarlar bir an
dünyayı yaratan.......


Saklanmış sözcükler,günlük tutsak,usulca yağmur yağmakta/bütün gecelerden uzak,damlaların köpüklerinde akıyor Babil asmé bahçelerini,doymuyor toprak karanfillere/sokakların uguldayan sesine.Bekleşiyor analar,yanlızlıkların içinde/kimi gözyaşıdır/kimi zılgıt/kiminin agıtları kuşatır yüreğimizi,karanlıklarımızı aydınlatır/düşlerin derin masallarında büyür çocuklar/aşkı ve ülkesini sığdırırlar minicik ellerine/tohuma dönüşürler/kan ve barut kokan şafaklarda.Suların yataklarından fışkırıp nehirlere dönüşürler,yangın yeri gözleriyle/kalplerinde büyük depremler yaratarak güneşe yürürler geceüzeridir....


Ne varsa şimdi şevişmelere dair/ölüme dönüktür yüzleri/masal vakti haydi çocuklar yatın/sarmalarken sessizliğimizi,anne bir masal anlat umudun saklı yanından.Umudu büyüten bahar,şiirlerimi bastır yarana/nabız atışlarında azadi/gel yüreğime aşitim/de le vere/ez li virim...



berdan ildan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder