Devrimin Pedagojisi....Kitap
Evren...Dünya....Insan...Devrimci düsün.Iste Devrimin Pedagojisi bu olusumlarin iz düsümlerini aralar bize.Yadilisa göremi Pedagoji yoksa Evrim kuramina göremi devrimici Pedagoji.Toplumsal gelismenin belli bir asamasinda üretim araclari üzerinde ki mülkiyet hakki,(deyim yerindeyse bir kisim kapitalistin mallarina el koyma)yani bu mülksüzlesenlerin baskalari yani iktidari elinde bulunduranlarin yaninda calisma zorunlulugu,bir üretimin pedagojik olarak üretim faliyetinin insan varliginin nedenimdir,yani onun sürekliligi kücük meta üretimimidir.
Ezilenlerin ve sömürülenlerin gercekten sosyalist bir pedagojiye ihtiyac vardir,Ernesto Che Guevara ile Freire bu marksizmin reel sosyalizmine katki sunmuslardir,devrimci yasami icsellestirenlerin,emperyalist küresel kapitalistlere karsi emegin sosyalizmini ortak düslere tasima gerek.
Iste son olarak kitaptab bir kac baslik tarihsel diyalektik metod olarak yönteme dair bir kac anekdot.....
Ezilmişlerin durumunun tarihsel bir boyutu vardır ve bu iktidardakilerin şiddet eylemleri ile başlamıştır. Ezilenlerin şiddeti bu ilk şiddet eyleminin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Devrimci şiddet ya da direniş, barışı (ya da kanun düzenini) yeniden tesis etme iddiasındaki ezenler tarafından uygulanan şiddetle karşılaşır.
Ezilen/ezen çelişkisinin çözüldüğü durumlarda (örneğin devrimlerde) önceki ezenler kendilerini özgürleşmiş hissetmezler çünkü şimdi kendilerine göre barış içinde yaşama hakları (yani etraflarındaki her şeyi kendi hakimiyetlerinin nesnesine dönüştürme eğilimleri) ezilenlerin insaniyetlerini kazanma isteğine boyun eğmek durumundadır.
Ezenler genellikle cahaleti mutlaklaştırma eğilimindedirler. Ezilenlerin yeteneklerine karşı derin bir kuşku geliştirirler ve onları yetersiz görürler.
Şartlar izin verse bile, ezilmişlik durumunu reddettikleri ya da rasyonalize ettikleri için ezenlerle dürüst bir diyalog geliştirmek mümkün değildir...
berdan ildan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder