22 Kasım 2009 Pazar

Naima ana'nin gözyaslari


Gözlerinin pınarında

Bir bulut,

Boşandı boşanacak

Nerdeyse.

Aklımdan geçenleri

Okuyorsun su gibi.

Dünya gördü

Bizi boğazladılar…


Tutma gözyaşlarını

Onur da ağlar…

Bırak yıkansın gökyüzü,

Lacivert, yeşil, altın

Işıkları günbatımın.

İşte şafaktayız gene

Çırılçıplak

Ve mavi.

İşte sanki dağ yeli

Ve işte sanki meltem…


Kimse toz konduramaz

Kesip attığımız tırnağa bile.

Sen en güzel kızısın

Bütün galaksilerin

Bense tözüyüm artık

Akkor tözüyüm

Prometheus’u yakan

Kara sevdanın…


Ne alnımızda bir ayıp

Ne koltuk altında

Saklı haçımız

Biz bu halkı sevdik

Ve bu ülkeyi.

İşte bağışlanmaz

Korkunç suçumuz..
Sevdaya yogrulmus bahar yerini sonbarin yaprak dökümüne birakti,korkunc mübarek doga öyle bir slogan vari gürlediki Heserbaba'da semaha
döndü ana,gökyüzü üc rengi tasarimliyordu,toprakta karinca,suda ölü cocuklarin kemikleri.Karer daginin orta yerinde ki dokuz köyde siire sevda
landigi bir andi.Kalp atislari krize ayarliyordu ani,simdiye kadar neden yazmadim diye,okumadim Ahmed Arif'in "nur da aglar"siirini.Heserbabanin
gözlerinde analarin adaklari var,dualari var,tertemiz ask halleri var.Mukaddes direnisler gibi nasirli elleri,kim anlatabilir ki bu gözyaslarini,bu karer
ask halini kim.Ne dilimizde ki o aci,ne kalbimizde o aci,kim anlatabilir yetim sehirlere düsmüs gözyaslarimizi.Sürgün kentlerde ki zindanlarda ki
düsü kim anlatabilir.Kim öfkeyi daglar da güle ceviri,kim sabah ezanin da sorgusuz ayet gibi asilmayi bilir,kim deli bir irmak gibi hircin dalgalariyla
Batmanda intihar eder kim.Sevdasi yogrulmus bir karer hamuru gibi.Kim bizi sorguya ceker cocuklar kim.Yasamin tam orta yerindeyiz Naima ananin gözyasi gibi,bu sehire yagmur yagiyor bu son bahar günü ana,ve ben dolasmaktayim ciplak ayaklarimla ve göz yaslarim suya karisiyor bu
sehirde.Ve Ahmed Arif siirlerini cok severim anne bilirsin,en cokta sokaklarda okumayi severim girtlagim parcalanircasina.Iste bu evladin göz yassiz bir yaprak gibi süzülüp caddeye,sele karisip,sana ulasmak icin ,bu sonbaharin siiri ile sana yillardir söyleyemedigim su kücük burjuva sözü
yolluyorum anne,ez te pir hezdikim,ez hesrate teme daye.Yüzümü intiharla yikayip,bir kez daha bileyerek öfkemi,seni zümrüt yesili gözlerinden
o kutsal daglara tekrar dönmek istiyorum,bir sabah semahi gibi anne.Iste tüm analarin zümrüt yesili gözlerinde simdi ask hali,simdi devrim zamani
anne,simdi özgürlük zamani,bak simdi gökyüzü bizden yana.

oglunuz kirmizi bülten

berdan ildan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder