Tarihsel toplumsal devinim, toplumlar tarihini gelişim seyri içerisine her toplumsal çağda "ilkel, köleci, feodal, kapitalist, emperyalist ve sosyalist" bir çok ideolojiye ev sahipliği yapmıştır, bu ideolojilerde ki yasam ve bize yansıyan siyasal sonuçları olduğu kadar kültürel ve sanatsal alanda da yansıması bize dairdir, tabiî ki bu ideolojik zıt bakış açılarının içimizdeki versiyonlarına bakmak gerekiyor, iki farklı akımsal düşünce çatışması; Ezen ve ezilen sınıfın gözlemi ile kültür, sanat, ideolojik argümanları ile diyalektik tarihsel düşünce ve onun sanatsal, kültürel uzantısında somutlanan sosyalist sanat, yani ezilenlerin toplumsal sanatı. Postmodern Karerliler ve bu Pragmatizmle mücadele eden iki zıt akım üzerinde kafa yormak gerekiyor. İste Sertkaya da buna atıf yapıyor. Bir bilinç kırılması, bozulması ve belirsizliği yaratan bu Postmodern Karerliler bugün sanatsal ve kültürel alanda karşımıza çıkmaktadırlar. Bilindiği üzere politika yapma sanatı da gündelik yaşamımızın üzerinde yükselen bir güç özelliği taşır. Postmodernizm özellikle bir yıldır tüm dünya da hızla gelişirken bizdeki yansımaları ve türevleri yeni yeni ortaya çıkmaya başladılar. Bu yönüyle de
Karerce düşünmeyenlerin gelişim argümanına dönüşmüşlerdir ve Karerliler bu postmodern ipiyle dipsiz kuyulara sürüklenmeye çalışılmaktadır.
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
(Ahmet Arif)
İşte postmodern Karerlilerin dayandığı akim idealizmin kuyularıdır ve peşi sıra sanatsal alanda da gecelerde ve festivallerde karşımıza çıkartmaktadırlar. İdeolojisiz ekletik sanatlar. Postmodernizm bir tümsel olarak Karer toplumunda ve onun dernekleri, örgütleri ve komiteleri ile en küçük öğesi bireylerinde de bütün olmama "birlikte hareket etmeme" birlikteliğe de karşı itirazı böyle yükseltirler.
İşte Postmodern Karerliler olayları, kişileri değerlendirirken, meziyetler düzerlerken bir birlerinden kopuk, kesik parçalar halinde belli bir düzenliğe ve tartışmaya dayanmayan, yüzlenilmeyen, eleştiri-özeleştiri verilmeyen düzensizlikleri benimseyerek yol almaya çalışıyor. Onlara göre her şey rast gele oluyor, yada isimlerin etkisi ile oluyor ve olmaktadır. Yani belli bir nedene dayanmayan, her ne kadar yazsak da çizsek de bu bal gibi kabak idealist düşünceye denk düşse de postmodern Karerliler buna es geçerler. Postmodern Karerliler toplumun maddi gerçeklerinden ezen-ezilen. Kürt halkı, Kürt olduklarını, Alevi Kürdü olduklarını, burada parantez açayım, beyaz postmodern Aleviler buna itiraz ederler. işte bunlara karşıdırlar Postmodern Karerliler. Zıtların birliğine karşı orta yolcu, birlikte kurduk ve savunduk kavramıyla bizi esas sorunlardan da uzaklaştırırlar. Bu saçma kafa tasçı Kemalist postmodernizmin Karer içindeki temsilcileri düşüncelerinde yatan mantık ne, neden ezilenlerin sanat ve kültür ile ideolojilerinden korkarlar, bu anlamıyla postmodern Karerlilerin mücadele, sanat ve kültür anlayışları postmodernizmin başka bir bicimdir. Bu bir
dayatmadır. Postmodern Karer savunucuları kurulu düzen için sağlam çark yoktur felsefesinin yerine baskı ve sömürgeci rejimin güçlerine karşı olmak yerine, var olanı benimsetmeye çalışarak genç ardıllarını da zehirlemektedirler ya da derler ki, yavaş yavaş küçük belirleyici olmayan birkaç şeyi her şey diye yuttururlar. Çünkü herkesle, her şeyle ittifak yapmaya hazırdırlar. , , , ,
devamı Pragmatizmle devam edecek
Berdan İldan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder