Siire cemre düstü

Cemre,su ve bahar
Umudu hancerleyemez hic bir pusu
günesin karanlik yüzüne dokunur
nehirsu
dondurucu subat
ve bir safak vakti
yakamozlarda süzülen
resitaldir simdi ask

yoksullugun ve sürgünün cocuklari
on eylül günü ciktilar yola
yollari sarp ve akabeydi
bir nehirsu gibi aktilar
zülmün kalelerine
akinlar düzenlediler burclara
aka aka
yürüyor umudi vardiyalara

hasada sürülen tarla
toprakta tohum
filizleri bereketlidir
insan ve emek

her mevsim cicek acar
baska bir ay
tomurcuk düser
bir basak daha
ardinda bir cocuk dogar
adi
azad olursa

siire cemre düstü
bu kis günü su
vakitsiz bir subatti bahar
kuslar döl yatagindaydi
siire adar düstü

ellerim nasir tuttu
icime cocuklarin gülüsleri düstü
uykusuz ayyas aksamda
dilime kelepce vurdu
bu soguk kentte
gözyaslarim
simdi bir güvercin düsünde

siire cemre düstü...

berdan ildan.