20 Şubat 2009 Cuma

Mavi Tren


Berdan son kez annesinin yanaklarindan öptü,bir kardelen süzüldü gözyaslari arasindan,ne mutlu bana diye ic gecirdi.Tamer
ilgiyi cekmis olacak ki son kez
-Amca anneni neden o kadar öpüyorsun dedi
-Berdan Tamer'e dönerek anamin sözünü ilk kez beni mutlu etti de ondan dedi.

Ey ömrünü destan gibi yürüyenler/Yasayanlar kimdir gercekten/Ölen kim/Yasarken bile tükenenler ki/Yoksa/Cekilip tarihin
burclarina/Bayrak bayrak ölümsüzlesenler mi.

-Tamer cabuk gel Berdan amca emi'dedi.
-Berdan Tamer'e döndügünden dolayi,ananin bakislari boslukta bir yildiz gibi kaldi.

Berdan Tamer'e dönerek "sen akilli ol,annenin dediklerini bir bir yapmalisin,nenenide sakin üzme,ancak benim ne zaman gelecegim
belli degil.Berdan bunlari söylerken,Tamer ne icin,nereye gittigini hala kavrayacak düzeyde degildi,bir cift güvercin havalindi
tel örgülerin arasinda ki o mahalleden.Aglamak istiyordu lakin yapamadi,gözleri nemlendi.Birden konuyu degistirdi.

-Annesi Tamer'i kucagina aldi
-Hoscakalin dedi son kez Berdan.
-Tamer nenesinin sol omzunu tuttu.

Haydarpasa gari olagan bir gün yasiyordu,turnikelerin yaninda bir kadin etrafi kolacan ediyordu.Her haliyle birini bekledigi kesindi.
Biri biri ardina gelen ve kalkan trenler bir kossuzturmacadir yasam o tren garinda.Dogu experisi perona yanasmak üzereydi,son
kez merdivenlerin basinda durup masmavi denizi,ekmek arayan martilari,Sarayburnu'nu,Topkapi Sarayini,Süleymaniye önlerine
bakti.Hizla geriye gidecegi perona dogru namuslu adimlarla yürümeye basladi.Bir an gözü turnikelerin yaninda ki kiza takildi.
Bir kac adam kadininin etrafini sarmislardi,kadin direniyordu,iste bu direngenlik bir gün bize özgürlügümüzü getirecek dedi.

-Adamlar kadini apar topar gözaltina aldilar,turnikelerin yaninda ki kadin direniyor,bize gücünüz yetmez.
-Berdan yardim etmek istedi,ancak gidecegi o tren son sansiydi.Bir gün mutlaka kimse bizi böyle teslim almayacagi bir ülke
yaratacagiz,her kesin mutlu oldugu bir ülke.

Tren perona yanasti,kondoktör son hazirliklarini gözden gecirdi,trenin kapilarini kapatmak icin uzun uzun düdügünü öttürdü.Sonra
bir bir kapati kapilari,hizla son kapiya ulasti.Orda son kez bir daha düdügünü caldi,sonra sol elinin isaretiyle makiniste tamam
isareti yapti.

Tren,agir agir yerinden hareket etmeye basladi.

Haydarpasa ne filimlere,ne romanlara,ne direnislere konu oldu.Bu gün ne yolcularini yolcu edenler,sadece Berdan'i yolcu
eden ona direngeligi asilayan o turnikelerin yaninda ki kadin vardi.Berdan ve direnen o kadin.Biri özgürlügün pesine takilip
o ugurda bagdas kurmaya gidiyordu,digeri turnikelerin yaninda gözaltina alinan o kadin ise ülkesini yagmalayanlarla büyük
bir sinava hazirlaniyordu.Kim kazanakcak.Tabiki direneler hep oldugu gibi.

Trenin ani ritmiklerle hareket etmesiyle birlikte,Berdan ve Turnikelerin yaninda ki kadinin bakislari bir birinden tekrara koptu.
Artik Berdan sevdiklerinden gittikce uzaklasiyordu,günes ülkesine kavusmak icin.Bu uzaklasma belkide özgür bir ülkenin
belkide farkli bir yakinlasmasinin arzelendi.Peki bu mavi tren de ne degisti,o saatten bu anlara ?Sevda,ask,özlem,umud,
özgür bir ülke,sömürüsüz bir yarin ve mücadele dip diri tuttuk o düsleri bu Mavi Trenin icinde.

Tasidik ihaneti,acilari,sevdaligi,vatani,umutlarimizi bir cocuk tazeliginde hep diri tuttuk.Fiziken sevdiklerimizden ayrilmis
olabiliriz bu yeni umutlarin ilk basamagidir,bu kavga,bu mavi tren,sevdamizin ve ülkemizin kurtulusuna giden ilk mavi
bir kustur gagasinda ASITI olan.Bu son sözleri düsünürken yüreginde bir aci hisetti.Turnikelerin yaninda gözaltina
alina o kadin gözünde tüttü.

Berdan'i artik bekleyen sonuna kadar turnikelerin yaninda ki o direnis ugruna mucadeleydi...


berdan ildan.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder