Bu Mayis sicaginda düsüncelerimizi serinletecek bir siir Nehirler.Olagan
kocaman kara gözleri olan bu adamin siiri,Kizilirmak kurumadan daha,kadin
camasirlari yikamadan daha.Cocuklar civil civil atmadan kendilerini,Kizilirmak
deryasina.
Derler ki coskun bir irmaktir arci depremler gibi.Bir rüyada bile böylesine
özgürlüge nazik davranan insanlik cennetin yolculuguna götütüyor adeta.
Kadin irmak kenarinda minik elleriyle cakil taslarini kapti,bir birine vurmaya
basladi,önce sag elinde tasi sol elinde tasa vurdu derken diyer kadinlar onu
taklit etmeye basladilar.Cocuklar elleriyle cakil taslarini elleriyle havaya kaldirdilar,
yaslilar el cirpmaya basladilar.Derken Munzur türkü söylemeye basladi. Ve.....Yolculuk basladi yolcu.....
Yolcu !
Görüyorum ki,bir an önce varmak istiyorsun oraya.Gerginsin,kipir kipirsin,
soluk solugasin,yay gibisin ey yolcu !Cosunlugun ne güzel,gerilimin ne güzel,
öfken ne güzel !Sana selam,sana saygi ey yolcu !
Fakat düsündün mü yolun uzunlugunu ? Neler var yolunun üstünde,düsündün mü ?
Kosar-adim asabilecekmisin su dagi,gecebilecekmisin bu hizla su beli,tirmana bilecekmisin
bu solukta su sirti ? Ovada dikenler boy-atmistir belki,kayalar yollara ucmustur,kuru dereleri
seller basmistir,kar yagmistir belki o tepelere ? Böyle,ucar gibi gecip gidebilecekmisin oralardan,
hemen varabilecekmisin oraya ? Belki sirtlanlar üsüsmüstür leslere,kuzgunlar cökmüstür
ak kayalara,kuduzlar tutmustur belki yollari. Belki silinmistir ayak izleri yolcularin.
Bütün bunlari bir bir düsündün mü,ey yolcu ?
Cünkü sen ne ilk yolcususun bu yolun,ne de son.
Derim ki sana :
berdan ildan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder