3 Nisan 2009 Cuma

Yeryüzü askin yüzü oluncaya dek III


Aska camurlar sürülüyor her gün
Zamana duvarlar örülüyor
Saksilar yine sulaniyor oysa
Sevgiler yine yeseriyor
Her sey bir yaniltma gibi karanlikta
Yer üstünde kacanlar
Yer altinda savasanlar yürüyor.
Emanete ihanet yok gülüm.Seni anlatabilmek seni,dipsiz kuyulara,akan yildiza.Ayri bir ask hali buruklugu
var icimizde,ve hep sizleri düsündügümde mor daglarda ki menekseler dans edip,tilili cekerler günese.Bir
türkü gibi,siir dilimizde ki ezgi,basimizda maestro.Firari güvercinlere bir avuc gökyüzü,bir avuc gökkusagi
ve su.Genc kizlarin ceyiz sandiklarinda sakladiklari emek,sakli düsler.Memeye süt veren doga ve insan,ne
bereketlidir senin sesine ses katmak.Kavgamizi büyütmek,örse varyos sallayan baldiri ciplaklarin ugultusu,
deri fabrikalarindan ayak sesleri,daglarda kursun sesleri.Gercek reel yasamin derin izlerini sürüyor su herc
ai menekse,su papatya,su newroz gülü ve kardelenler gowende duruyor nasirli avuclarimizda.
Asksiz ve paramparcaydi yasam
Bir inancin yüceliginde buldum seni
Bu kavganin güzelliginde sevdim seni
Bitmedi daha sürüyor o kavga
Ve sürecek
Yeryüzü askin yüzü oluncaya dek
Hey bahari emziren toprak,hey bebeye süt veren ana,hey acligi ile idam edilen genc emekci,halaya duran
özgürlük düsü hey.yüreklerimizi tutusturan ilk kivilcim sevdamiz,siz olmazsaniz yeryüzü,siz olmazsaniz kö
mür göz.Dilek tuttuk kutuptan kayan yildiza,bizim sokagimizada bahar gelsin diye,orda cocuklar öldürülmesin,
dise dis,göze göz.Ellerimizi omuzlarimizdan kenetleyip dizildik saflara,kipkizil fularlarimiz,her renkten pankart
larimiz,hepimizde bir ask hali safak vakti,tipki okyonusa varan bir deniz gibiyiz,her zaman.Yasadiklarimizdan
devr aldigimiz diyaletik tarihsel yasayi,devraldik siramizi beklemek icin.Hoscakal demedik karsida ki Ararat'a,
sira sira kekik kokan ormanlara,yakilan o yamacta ki eve,ölülerimizi sirtlayarak gözyaslari arasinda,dimdik
onurluca o saflarda yerimizi aldik.
Düslerin sonsuza kostugu yerde
Sabrin ciceklerini actigi yerde
Asla kapanmaz yasanan defter
Cünkü tarihin en güzel yerinde
Son sözü hep direnenler söyler
Cewlik cobanlarinin kavallarinda ki ezgi olduk,sürgün kentlerde,gözyaslarimizi katik yaptik acligimiza,sitimizda
boya sandiklari,elimizde ekmek.Her gidenin ardindan küfür ettik Cukurovali gibi.Direnenlerin ardindan siirler
okuduk,hücrede,zindan da,okulda,evde,her yerde biz vardik,sadece biz,celige su verdik.Sizi yüreklerde ki kursun
izi,sizi daglarda ki onurlu cocuklar gibi,sizi menekseler,karanfiller,güller,kardelenler,zambaklar gibi cok sevdik,ve
seviyoruz bir arzen gibi.Sizi idama giden onurlu cocuklar gibi sevdik.Umudumuz her zaman ki gibi dip diri.Ihanet,
yol degistirenler,sömürüye,zülme,acliga,sürgüne,sevdilerimizden uzak olmamiza ragmen asla diz cökmedik.Ka
valimizda ki ezgileri tasarladik,düs sokaklarinda,kentin alaca safaklarinda,öyle bir ufka vardik ki sevgilim,artik
geceleri hep gündüze ayarladik.Ak süt,ak baris güvercini gibi bir ülke düsledik,her kes kendi renginde türküler,si
irler söylesinler diye,özgür akan sulardan doya doya icsinler diye,cocuklar öldürülmesin diye gülüm.Her birimizin
özgür oldugu,her kesin ihtiyacina,her kesin yetenekleri ilkesine göre bir dünya bu.Iste bizim hikayemiz bu sevgili
ülkem hoscakal
Hey !
Ne duruyorsun be,at kendini denize;
Geride bekliyenin varmis aldirma;
Görmüyormusun,her yerde özgürlük
Yelken ol,kürek ol,dümen ol,balik ol,su ol
Git gidebildigin yere..O.Veli


berdan ildan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder