Firtinyala sinanmistir ömürleri/Karla yikanmistir yüzleri.../Bu yüzden asla vedalasma/Ve kiliclarinda tasirlar siirleri/
Bu yüzden sevdalari mahsundur/Yürekleri kallavi/Alinlari ihanet vurgunudur/Gözleri intihar mavisi...Ve ardindan
gelen büyük bir suskunluk !Denizlerde uguldayan bütün gürültülerin icinde kulaklari sagir edercesine bir
suskunluk.Kirlangic rüzgarini anlayan insan icin,her derin bir sessizlik sonrasi beraberinde patlamaya ha
zir bir volkandir,yerin derinliklerinde magmadir sabirla bekleyen.Her firtina sonrasi denizlerin ,her dalga
da sahillere tasidiklari renk renk kutup yildizidir,deniz analari ve kum zerrecikleridir.Dalgalarin deprem
siddetinde ki saldirilari kiyilari döver,asindirir,en sert oyuklar,mercanlar bile dayanamaz denizlerin kaba
rmasina.Denizlerin sessiz derinden akarak,büyük okyonuslara varincaya dek yaprak sessizliginde ilerler,
denizlerin diplerinde ki tuasmi gibi öfke biriktirerek ilerler,mercanlari yikarak,setleri asarak,dalga kiranla
rida asarak ilerler,dagin etrafindan dolanir kollari.Yerin derinliklerinde tufanlara gebe,bekler,biriktiri
sessizligini ve sabirla bekler o gün geldiginde patlamaya hazir volkanik bir cift göz görür.
Burada ast olan yerin derinliklerinde bir cift göz olup,deniz olamayi basarabilmektir.Cünkü sig düsleri ve
gözleri olanlar sadece gürültü cikartmakla mesgül olurlar,baktigimizda kuru bir camurlu suda emek
vermeden,üretmeden,paylasmadan eser yoktur,ama her zaman beyaz degildir su,arseniklidir,bakteri
tasirlar temiz denizlere.Mavinin,yesili,günesin ortak düsleri güzelligine icinde bir griligi barindirilar.Bizi
bir bardaga koyun diyalektik olarak o sekli aliriz,gri olanlari bardaga bosaltirsaniz tasarlar bardaktan,
cünkü birikmezler,cogalmazlar,rengini almazlar,bukalemun gibidirler bunlar.Tüketirleri sevgiyi,aski,mü
cadeleyi,pusuda beklerler dalga kiran olmak icin,durulursa firtina yeniden tüketirler bizi ve giderler yol
boyu camur deryasi icinde.
Oysa ki biz derin diplerde akar,cogalir,büyür,gelisir ve gürleriz denizin kendi icinde bir cift göz gibi akariz
topraga,sabirla biriktiriz o okyonusa dair düslerimizi o tufan günü icin.Sonsuz bir günesin altinda yakam
ozlar icinde dingin,masmavi bir günde icimizde ki kirliligide asarak,asilmaz mor daglari da asarak,demiri
de cürüterek celige su verir gibi okyonuslara varmak icin bir balina beyazliginda orda bir cift göz ile
olacagiz.Ne var bu gözlerde ?ask acisimi,ülke özlemimi,isyan ve barikat düslerimi.Iste bu gözleri bir kere
bile faka basmadi,direnerek yasadi,yasamin derin izlerini sürerek tutkulu bir devrim aski yasadi ve
yasiyor bir safak vakti,bir deniz gibi.Iste o gözleriniz ki bir deniz gibi masmavi olsun yoldaslar...
berdan ildan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder