Eylül direnisli kizlara

Kapilar tutulmus neylersin
Neylersin icerde kalmisiz
Yollar kesilmis
Sehir yenilmis neylersin
Aclik baslamis
Elde silah kalmamis neylersin
Neylersin karanlikta bastirmis/Neylersin..

Bir genc kiz sehiri kefsetmek icin o gün,o yagmurda soluksuz bir
gezintiye cikar.Tanimadigi bu kente bakacak,taniyacaktir neylersin.
Üniversiteye yakin cadde'de eski bir kaleye dogru yönelir,cok eski
bir antikaci vitrinin önünde nefesini tutarak bir noktaya simsiyah
gözleri ilisir.vitrinde o noktada ki ates yakan metal parcayi
incelerken antikaci göz ucuyla davet eder yagmurda sirim siklam
islanan genc kizi.Aradigi neydi diye sormadan antikaci vitrinde ki
cakmagi eline almasini isaret eder.Yagmurdan iliklerine kadar islanan
sehri dolasmaya cikan genc kiz cakmagi eline aldiginda islak teni
kurumaya baslar.Ve cocukluk anisini cebine koyarak antikaci dükkanindan
ayrilir.

Ah su sehir meramini anlayamaz,derin düslere dalar yol boyunca,yagmur
tüm siddetiyle bardaktan bosalircasina yagiyor.Sanki bu sehir gözyasi
döküyordu, saclarindan süzülüp kirpiklerinde ki setleri asarak gözyaslariyla
bulusup hizla bedeninde ki elbiseleri asarak topraga düsüyordu.

Toprakta biriken yagmur sulari,hizla omuz omuza vererek ani reflekslerle magma
yataginada bulusma arzusundaydilar.Yagmur ve o genc kiz hizla yol aliyorlardi
acaba hangisi menzile varacakti.

Öylesine bedeni yorgunduki yagmur adeta onu engelercesine kalp atislari gibi
daha hizli yagmaya basladi,kösede ki sokaktan bir köpek havladi ici ürperdi
genc kizin.

Biraz olsun soluklanmaliydi,boncuk gibi gözleri aglamaktan yorgun düsmüstü,
ayaklari saatlerdir yagmur altinda yürümekten adim atamiyordu.O sacakli evin
altina yürüdü birden.Cakan simsekler bir cocuk gibi agliyordu.Cebinde ki
cocuklugunu düsündü.Yasak sevicleri vardi heybesinde,dedesinin saclarini
oksadigi o yagmurlu gün geldi aklina.Tüm organlari hareket halindeydi.
Son kez düsledi,hangi rüzgarlara haber salsam ki zozanlara ulastirsam.
Siyah gözlerindeki boncuk boncuk akan emek.Birden büyük bir alev topu
yükseldi,terkedilmis bir savas meydanini andiriyordu kampüs.Kizil bir ciglik
yükseldi o gün yagmur yagarken o sehre. O genc kizin siyah gözlerinin arasina.

Bugday tanelerini oksadi
elini uzatarak topraga
Kengerin kokusu sindi soluguna
kipkizil
Yagmur tüm heybetiyle öfke biriktiriyordu
Oraya
Gün sayikliyor agirmayi
Yapraklar tarihe dipnot düsüyor
Sabir örse varyos salliyor
Gemi yelken aliyor maviye
zilgitlar altinda
yagmurda bir genc kiz uzanir yirmidokuz Eylül'de
Diyarbekir önlerinde yüzlerce bicak darbesiyle
Yamurlar hüzne dönüsür
neylersin ey insanlik.

12 Eylül'de sokaklarda iskencehanelerde,sehpalarda direnen ve bu ugurda
yasamlarini feda edenleri unutmadik-unutturmayacagiz.

Tüm karanfil gülüslü kadinlara

berdan ildan.